وقتی خدا به داوری میایستد، هیچ کس را یارای مقاومت در برابر او نیست، با این وجود نسبت به متوکلان خود نیکو است. داوری خدا چون سیل خروشان جاری شده و ستمکاران را با خود خواهد برد. اما با وجود اینکه او بر دشمنان خود داوری را نازل میسازد، اما با این حال او ملجا و پناهگاه آنانی است که به او توکل میکنند. داوری خداوند و نیکویی خداوند قابل تفکیک از هم نیست؛ در واقع داوری خداوند تجلی نیکویی خداوند است. نه تنها خداوند مدافع و حامی کسانی است که هویت و پارسایی آنها در مسیح است، بلکه او آنها را کاملا از نزدیک میشناسد. او از هر نیاز و هر ضعف ما آگاه است و بدینسان ما به عنوان قوم او، میتوانیم کاملا به توانایی او در حفاظت از ما در رویارویی با قویترین دشمنان نیز اعتماد کنیم. او سپر عظیم و سنگر محکم ماست.